سال 98 و نیمه اول 99

با سلام به دوستان عزیز.پارسال برای من اوضاع خوب نبود. خودم که با شکستن و در رفتن دستم تمام سال تو فیزیوتراپی گذروندم .خوشبختانه خیلی خوب شده فقط یکم درد داره. وباید با ورزش سعی کنم کاملا خوب شه. بدترین اتفاق از دست دادن مادر عزیزم در 15 مهر ماه98 بود مادرم دوسال قبلش انژیوقلب کرد و فنر هم گذاشتن بعد از اون روز به روز ضعیف شد و کم اشتها خواهرم که مجرده مرتب دکتر گوارش ,کبدو... برد اونواع ازمایش انجام داد .اندوسکوپی,کلونسکوپی ..ِ. اکثرا هم میگفتن چیزی نیست اخرش فکر کردیم شاید سرطان داره به دکتر گفتم براش پت اسکسن از تمام بدنش داد اونم چیزی نشون نداد.  ولی مادر نازنیم روز بروز مثل شمع ای میشد بعد از. احساس کردیم. شکمش بزرگتر از حد معمول شده دوباره خواهرم برد بیمارستان بستری کرد اب شکمش کشیدن و بعد مادرم شب تو بیمارستان سکته کرد که بهش رسیدگی کردن و. حالش بهتر شد مرخص شد اومد خونه دیگه خیلی لاغر و ضعیف شده بود و همون شب تب کرد و دوباره بردن بیمارستان و دوباره بستری شد دوباره تمام ازمایش ها رو تکرار کردن اخرش هم گفتن احتمالا سل تخمدان داره و باید نمونه برداری بشه. خودش خواست که رضایت بدیم نمونه برداری بشه. جواب سل احشایی بود و باید داروهای. خاصی میخورد که اگه اول تشخیص میدادن 3 ماه میخورد خوب میشد شب تاسوعا مرخص کردن اومد خونه داشت تازه جون میگرفت . که رفتتش ازمایش خون داد شب من با پسرم تا 12 پیشش بودیم وقتی ما اومدیم خونه دوباره حالش بد میشه میبرنش بیمارستان و چند روز بعد برای همیشه از پیش ما برای همیشه رفت.بعد از چند ماه الان که دارم اینها مینویسم اشکم میریزم.واقعا هیچکس تو این دنیا جای مادر برای ادم نمیگیره حالا باید تا اخر عمر با این درد زندگی کنم. بعدش هم که این کرونا حال همه مردم. و همچنین ما رو گرفته تنها دلخوشی این روزهای من رفتن به پارکی تومحلمون که حالت جنگل داره و کمی ارام میشم.