در گیری های مادرانه

سلام از چهار شنبه قبل از تعطیلات تاسوا و عاشورا که رفتم خونه درگیر بودم عصر چهارشنبه پسربزرگم دوستش اومد تا  دوچرخه اش رو ببین و امتحان کنه ببینه اگر خوشش اومد بگه پسر عمو پسرم براش بیاره دوتایی رفتن بیرون بعد از ساعتی که اومد دیدم دستش بشدت زخم شده و لنگ لنگان راه میره گفتم چی شده گفت رضا دوستم با دوچرخه دور زد بعدش خودم هم گفتم یک دوری بزنم رفتم وقتی بر میگشتم از یکی از پارگینک ها یک ماشین با سر عت اومد بیرون و زد بهم دوچرخه  هم خراب شده گفتم بیا بریم دکتر از من اصرار و از اون انکار بالاخره هم نیامد بریم گفت خیلی خسته شدم از صبح مدرسه مارو برده تو خیابان ها برای زنجیر زنی رفت و خوابید پنج شنبه مراسم سالگرد زن دایی مرحوم دعوت داشتم  باوجود اینکه خیلی خسته بودم ولی دیدم کسی نیست مادرم ببره صبح پاشدم رفتم  دنبال مادرو خواهر بزرگم و باهم رفتم اونجا تا ساعت ۴ اونجا بودم وقتی رسیدم خونه پسرا شاکی بودن که گفتی ۲ میام الان ساعت چهار شده جدید خیلی نگران من میشن فکر میکنم بخاطر مشکلاتی که داشتیم احساس نا امنی میکنن روز بعد با وجود اینکه خیلی خسته بودم صبح بلند شدم و خورش قیمه برای ناهار گذاشتم بعد از ناهار یک دوساعت خوابیدم که وقتی بیدار شدم احساس کردم که حالم خوب شده و روبراه هستم روز تاسوا هم صبح که بیدار شدم پسرها خواب بودن رفتم بیرون هم پول برق پرداخت کنم و هم برم امامزاده نزدیک خونه هروقت میرم اونجا احساس ارامش خاصی بهم دست میده رفتم و مدتی اونجا نشستم دعا خوندم برگشتم راه کمی طولانی بود وقتی برگشتم خونه ظهر گذشته بود کمر درد شدیدی گرفته بودم  یک مقدار مرغ گذاشتم برای ناهار با برنج و رفتم دراز کشیدم پسر کوچکم بیدار بود ساعتی بعد پسر بزرگم بیدار شد  و شروع کرد به غر زدن که این چه بویی راه انداختی حالم بد شد اصلا غذا درست نکن بعدش هم وقتی ما ناهار خوردیم نیومد روز قبل که رفته بودم خرید پنیر گردویی خریده بودم مقداری نون وپنیر خورد شب هم جوجه درست کرد با برنج خورد روز عاشورا خواهرم زنگ زد با دختراش اومدن دنبالم رفتم مراسم عزادرای موقع برگشتن ۲ تا غذا  که قورمه سبزی بودبه من دادن که اوردم خونه پسر کوچکم و من یکی از غذاها رو خوردیم و پسر بزرگم گفت که من نمیخورم از قورمه سبزی خوشم نمیاد بعد از یک ساعت گفت که میخورم گرم کن من هم بهش گفتم خودت گرم کن  گفت اصلا من دیگه با هات حرف نمیزنم تو نه من دوست داری ونه من میفهمی  این چند روز همش رفتی بیرون امروز هم که غذا درست نکردی قهر کرد رفت تو اتاقش زیاد اهمیت ندادم گفتم که با توجه به اینکه این روزها بخاطر حرفهای زشتی که به برادرش میگفت و هر دفعه من با هاش بحث میکردم که چرا اینطوری حرف میزنی عادت میکنی و این برات خیلی بده ازدستم ناراحته کلا فکر میکنه که من برادر کوچکش بیشتر دوست دارم حال اینکه چه از نظر مادی وچه معنوی بخصوص این یکسال اخیر بخاطر صدمه که از ماجرای خیانت پدرش دیده بیشتر بهش میرسم خلاصه ان شب حتی شام هم نخورد فرداش هم که میرفتم مدرسه اصلا تو ماشین حرف نزد من از یک طرف نمی خواستم کوتاه بیام روش زیاد بشه بعدا حریفش نشم از یک طرف هم دلم می سوخت  عصر که رفتم خونه دیدم خوابیده دوباره نیامد شام بخوره فرداش هم دوباره تو راه حرف نزد عصر که برگشتم خونه دیدم خوبه  و بیدار هم نشد برای شام  دیگه نگران شده بودم فکر کردم نکنه تو تصادف سرش جایی خورده و صدمه دیده اون شب تا صبح بدرگاره خدادعا کردم که چیزی نشده باشه صبح تو راه بازم حرف نزد موقع پیاده شدن بهش گفتم که من مادرتم نه دشمنت رفتم عصر که برگشتم خونه یکی از دوستاش زنگ زد  اومد گفت میخوام با دوستم برم بیرون اجازه میدی گفتم برو پسرم رفت  شب که برگشت موقع شام میگفت که اشتها نداره خیلی نگران شدم گفتم چرا گفت نمیدونم حالم از بوی غذا بد میشه گفتم  میخوای از بیرون غذا بگیرم گفت نه نمیتونم بخورم پنج شنبه هم کلاس فوق العاه داشت صبح بردمش مدرسه  گذاشتم برگشتم ساعت ده از مدرسه برگشت گفت که با دوستاش قرار گذاشتن برن بیرون شاید  چیزی هم بخورن گفتم باشه برو خودم هم رفتم اقساط بانک بدم موقع برگشتن یک کیک خریدم خیلی دوست داره وقتی اومد خونه گفت که کباب ترکی خوردن وبجای نون باکت تو لواش پیچیده بودن که خیلی کوچک بود سیر نشدم اومد با ما ناها رخورد روش هم کیک رفت خوابید جمعه هم با پسر عموش قرار گذاشته بود که بیاد دوچرخه اش رو درست کنه  رفتم خونه خواهرم دوچرخه رو بزور تو ماشین جا دادیم و دیگه شیرین عسل نتونست بیاد موند خونه دوچرخه هم درست نشد نمیدونم یک قطعه اش رو باید ببرن  تا لنگه اش پیدا کنن موقع برگشتن می خواستم سری به مامانم بزنمگفت من سرکوچه دوستم پیاده کن گفتم نه من هم باهات میام دیر وقت شده رفتم دوستش هم خونه نبود برگشتیم خونه از وقتی اشتی کرده هی میاید پیشم سرش میذاره روی شونم یا رو پام خلاصه خودش برام لوس میکنه من هم نازش کشیدم میگه من نه بابا دارم نه مامان تو مادر شیرین عسلی میگم این حرف نزن هم بابا داری هم مامان حالا بابات اشتباه کرده قبول حتی اگر من هم ازش جدا شم باز باباته من هم که همه زندگیم گذاشتم برای شما چرا این حرف میزنی میگه باشه دیگه نمیگم قبول دارم تو برای ما زحمت میکشی و بابام که کاری نمیکنه گفتم چه کاری بکنه چه نکنه پدرته زیاد هم به این مسئله فکر نکن اون زندگی خودش داره تو باید به فکر زندگی و اینده خودت باشی البته دیشب هم شام نخورد اخر شب گفت که براش گرم کنم نمیدونم میخواهد خودش لوس کنه یا واقعا مشکلی براش پیش اومده باید یک طوری راضیش کنم بیاد بریم دکتر تا ازمایش بده ببینم مریض نباشه امروز هم تو راه کلی حرف زد و عذر خواهی که بخاطر اینکه دیر حاضر شد ممکنه من دیر سر کار برسم البته خوشبختانه بموقع رسیدم ۰